Hij was altijd al knap geweest en kreeg vroeger alles voor elkaar met slechts één glimlach. Op school was hij niet de beste leerling maar wel de favoriet. De goden van charisma stonden aan zijn kant en dat wist hij. Hij had met die zelfde glimlach zijn sollicitatiegesprekken overleefd bij een groot bedrijf en was binnen gekomen als accountant. Hij was er redelijk goed in geworden en deed al jaren zijn uiterste best om hogerop te komen maar zonder succes. Telkens als er kans was pikte een ander die voor zijn neus in. Hij baalde en zijn zelfvertrouwen kromp met de maanden. De liefde was steeds niet wat het volgens hem zijn moest. De dames stonden lang niet meer zo in de rij als toen hij in de twintig was. Af en toe kwam er een leuke voorbij maar het liep gek genoeg altijd fout. Tot die dag dat zij voorbij kwam. Ze was geweldig.

 

Ze was mooi, intelligent en ze deed er alles aan dingen succesvol te laten verlopen. Een sterke vrouw. Hij keek tegen haar op en werd verliefd. Behandelde haar als zijn prinses. Nee, zijn koningin. Dat verdiende ze. God, wat was hij enorm gek op haar. Maar ergens knaagde het gevoel dat ze misschien te goed voor hem was. 
Hij was altijd al erg jaloers geweest, maar zij maakte die jaloezie nog veel erger dan alle voorgaande vrouwen. Hij moest haar klein houden om dat gevoel te onderdrukken. Dan was het te doen. Hij wou haar voor geen goud kwijt. Maar ze gaf hem het gevoel dat hij niet veel waard was. 
Kwam dat door hem? Hij deed toch niets fout? Het was haar schuld! Zij voelde zich beter dan hem en dat mocht niet. Dat doe je je vent niet aan! Niet als je van hem houd.

 

Na een maand of 3 werd hij al achterdochtig. Ze loopt vast te flirten met al die andere kerels op haar werk. Dat kutwijf! Hoe durft ze! Maar hij hield zich stil. Dit gevoel kende hij wel maar het was nooit zo heftig geweest. Hij wist in ieder geval dat dit gevoel hem zij relatie weer zou kunnen kosten. En háár wou hij echt absoluut niet kwijt. Achter het gevoel van jaloezie zat gelukkig ook nog het gezonde verstand. Die kon ervoor zorgen dat hij zich rustig hield. Dat moest hij behouden.

 

Na de eerste ander half jaar van hun relatie had hij haar verboden naar haar werk te gaan. Want ze ging daar vreemd met al die mannen. En ze vond het nog fijn ook. Daarom was ze daar gaan werken. Vanwege al die mannen. Ze liet zich gewoon graag nemen door al die verschillende mannen. Elke dag weer. Vieze slet dat ze was. Ook mocht ze haar vriendinnen niet meer zien. Want die steunde haar volledig in alle vuiligheid die ze uithaalde. Als ze naar de supermarkt ging belde hij haar zeker 3 keer. Hij schaamde zich ook niet meer om te vragen wat ze deed en haar te bevelen haar locatie door te sturen via Whatsapp. Ze was immers gewoon niet te vertrouwen. Ze had dit zelf veroorzaakt. Als ze thuis kwam en het had langer geduurd dan hij had verwacht ging hij door het lint. 
Deze keer ging hij niet zomaar door het lint. Hij hief zijn hand op en voor hij het wist had hij haar geslagen. Hij schrok in eerste instantie maar het was haar eigen achterlijke schuld. Ze huilde en had ongeloof in haar ogen. Dit kon zo niet langer.

 

Die dag was ze het zat. Ze was niet meer de vrouw die ze was voor ze hem had leren kennen. Voor ze hem leerde kennen liep ze op haar mooiste pumps door de gangen van het grote bedrijf waar ze werkte als onder- directrice. Ze had een goed salaris. Ze was zelfverzekerd en voelde zich goed. Geen zorgen. Het enige wat haar tegen zat was de liefde. Ze had toen ze jonger was een relatie gehad die niet fijn was geweest. Daardoor vertrouwde ze de meeste mannen niet meer. En als ze er dan een vertrouwde zag ze het nog niet zitten een relatie aan te gaan. Tot ze hem leerde kennen. Hij was zo lief voor haar. Hij had een goede baan en een eigen huis. Had zelf ook wat vervelende dingen mee gemaakt en daardoor hadden ze een klik. Hij begreep haar echt. Ze vond het zo erg dat hij plots zo was veranderd. Ze had helemaal niets fout gedaan. Maar ze vertrouwde erop dat het goed zou komen als ze een beetje mee zou werken. Daarom deed ze alles at hij haar vroeg zodat hij kon zien dat er geen kwaad in haar zat. Dat ze van hem hield en hem nooit zou bedriegen als die andere vrouwen. Maar na dat hij haar had geslagen was ze er klaar mee. Dit kon echt zo niet lager. Dit trok zij als persoon niet. En hoe graag ze hem wou helpen en met hem samen wou zijn. Zij was op het moment even belangrijker. Na veel moed te hebben verzameld besloot ze hem te vertellen dat ze bij hem weg ging. Dat hij aan zichzelf moest gaan werken en dat ze dit niet meer trok. Ze was veel meer waard dan dit.

 

Ze had haar vriendin gebeld. Die zou om de hoek van de straat met de auto op haar wachten. Een Whatsappje met “ja” zou betekenen dat ze eraan kwam.

Dat appje kwam er nooit. Het duurde te lang en de vriendin besloot te gaan kijken. Ze hoorde hem schreeuwen tegen haar en zij huilde. Alsjeblieft! Ik zeg toch dat ik bij je blijf! Hoorde ze. Ik geloof je niet leugenachtige hoer! Je bent niet te vertrouwen! Ze gilde. Nee! Niet doen! En daarna volgde 2 schoten. Stilte.. doods.

Ambulance en politie voor de deur. Er landde een trauma helikopter op het grasveld naast de straat. De vrouw werd afgevoerd naar het AMC. De broeders zagen dat ze een zwarte stip in haar hand had. Het teken dat ze een vrouw in nood was. Een vrouw die uit haar benarde situatie thuis gered wilde worden maar zelf geen hulp durfde te vragen.

 

The Black Dot Campaign. 
Zou jij helpen als je iemand met zo’n stip in haar handpalm zag? 
Bel direct 112 en neem die persoon apart. Stel haar gerust. drink een bak koffie en praat met haar. Wacht op hulp. Ook na deze vraag naar hulp zou ze haar gedachten kunnen veranderen als je haar alleen laat. Dus blijf bij haar tot de hulp arriveert. HELP! Je veranderd er een heel leven mee. 
Help dit te verspreiden zodat dit initiatief ook daadwerkelijk iets gaat doen. Ook in Nederland moet dit gaan werken.

Ben jij iemand die slachtoffer is van huiselijk geweld?
Of ken je iemand die slachtoffer is?
Bel: 0900-2000
Bij direct gevaar: 112